Obniżenie narządów miednicy mniejszej najczęściej zauważane jest przez kobiety po porodzie lub po menopauzie. Odczuwane jako dyskomfort, obecność ciała obcego w pochwie. Współistnieje często z nietrzymaniem moczu, zapaleniem pęcherza.

Dolegliwości związane z obniżeniem narządów miednicy mniejszej stanowią często spotykaną przypadłość u kobiet, która rozwija się powoli i często niezauważalnie. Czasami pacjentki zgłaszają uczucie ciała obcego w pochwie, uczucie ciężkości i ucisku w dole brzucha ustępujące po dłuższym leżeniu. Zaburzenia statyki narządu rodnego często współistnieją z nietrzymaniem moczu, częstym zapaleniem pęcherza moczowego oraz uczuciem parcia na pęcherz. Fizjologicznie macica oraz pochwa utrzymywane są w miednicy mniejszej przy pomocy mięśni, powięzi i więzadeł.

Spadek napięcia mięśniowego, uszkodzenia włókien mięśniowych dna miednicy, aparatu więzadłowego i powięziowego oraz powłok brzusznych, mogą stać się przyczyną dużych zmian położenia narządów rodnych. Przyczyną większości przypadków obniżenia lub wypadania pochwy, pęcherza moczowego, macicy i odbytnicy jest uraz okołoporodowy. Istotną rolę odgrywa również wiek i spadek hormonów.

Obniżenie też rozwija się latami na skutek osłabienia mięśni i obciążenia (np. w wyniku parcia, ciężkiej pracy fizycznej, złej postawy ciała). Często jest to stan po operacjach dna miednicy, a szczególnie po usunięciu macicy. Obniżenie narządów miednicy jest procesem postępującym i prowadzącym do całkowitego wypadania, ale odpowiednio wdrożona terapia dna miednicy może ten uciążliwy problem zatrzymać.

Leczenie obniżenia narządów miednicy mniejszej

Terapia w przypadku obniżenia narządów miednicy opiera się głównie na odciążeniu tego obszaru. Terapeuta na podstawie wywiadu i dokładnego badania oraz konsultacji lekarskiej dobiera odpowiednią terapię, stosując właściwy zestaw ćwiczeń, wiele technik terapii mięśniowo-powięziowych i terapii manualnej. W określonych przypadkach pomocna może być również pessaroterapia (terapia z użyciem urządzeń dopochwowych), a fizjoterapeuta może pomóc w doborze odpowiedniego rozmiaru i rodzaju pessarium.